Steeds
als ik even tijd heb
ontspan
en mijn hoofd leeg
zie ik
voor me
een vriendelijk gezicht
een warme glimlach
prachtige bruine ogen
hoor ik
een veilige haven
een zacht verlangen
een incompleet afscheid
Ik wil niet
te veel
te snel
te dicht
op de huid
maar
het liefst
zie ik jou
zo snel
als maar kan
weer
Pingback: Opwindend spel | Marc's schrijfsels