Moon27

lippen weer gloeiend

adem opnieuw ontnomen

hart weer in galop

kortsluiting in mijn hoofd

inclusief die bliksemflits

naar mijn onderbuik


even weer vanmorgen

die eerste kus

Herdenken

Op deze dag de auto even aan de kant de pen van het papier de boel even de boel dat doe je gewoon die twee minuten herdenken we de gevallenen van toen en nu

Koeievlaai

Schoenen midden in de kamer
Hoofd achterover
Been gestrekt richting tv
Arm over een leuning
Voet onder een bil
Haren geëxplodeerd
Tiet uit het lood
Hangend in de bank
voelde mijn liefste
zich als een koeievlaai

Heilig

Tussen de anderen
tevele anderen
liefst direct voor de deur
rijen achter elkaar
netjes nachtelijk opgeslagen
wachtend
op de ochtend
en hun mensjes

De opzichtige handwerker
Een arrogante bankier

om weer te vechten
om elke meter asfalt

De opa met hoed
Een familievader

en te winnen
bij het rode licht

Het luidruchtige Marokkaantje
Moeders met kinderzitjes


Foto van jwvein via Pixabay

Brug

De brug waarover hij ging
Bracht hem weg
Naar daar waar hij niet was
Zijn hier werd daar, daar hier

Ánders was hij hier
anders dan daar waar hij was

De brug waarover hij liep
Droeg een ander
dan die die hij werd

Terug is geen optie
Zijn nieuwe zelf welkom


Elke derde dinsdag van de maand komen we met vijf mensen bijeen om de uitwerkingen van een schrijfopdracht te bespreken. De opdracht voor oktober 2020 was:

Schrijf een gedicht! Het onderwerp is vrij.

Foto via pixabay

Opwindend spel

Rustig doen we het, langzaam aan, stapje voor stapje
Hongerend naar morgen bouwen we een spanningsboog
naar het ontdekken, voelen, verkennen, ruiken
van
mijn favoriete muziek
onze eerste dans
jouw handen door mijn haren
de plekjes op je rug
jouw geur aan mijn vingers

waarbij het zachte verlangen
een hunkering wordt

Foto door windsing via pixabay

Zacht verlangen

Joyce Lakwijk verlangen naar zomerse bloei aangepast

Steeds
als ik even tijd heb
ontspan
en mijn hoofd leeg

zie ik
voor me
een vriendelijk gezicht
een warme glimlach
prachtige bruine ogen

hoor ik
een veilige haven
een zacht verlangen
een incompleet afscheid

Ik wil niet
te veel
te snel
te dicht
op de huid

maar
het liefst
zie ik jou
zo snel
als maar kan
weer

Leef mooie vrouw

Na een lange reis
ver van huis
kom je thuis
tussen de krekels
ver van huis

druk in doen
verschuil je
achter je masker
druk met laten
ben je stil
aan tafel

met mij deel je
je Lief
je leed
licht je je masker
toon je
achter het kleine meisje
een schitterende vrouw

vrij ben je
maar in het verleden
gebonden
zoek je
naar een nieuw
fundament

heb hen lief
vertrouw
dat ze kunnen zijn
met
maar ook
zonder jou

Leef lieverd
wees die prachtige vrouw

Afbeelding van de feniks door JohannaIris via pixabay

Te laat

Onze vingers ineengestrengeld, streel ik met mijn neus je slaap. Teder geef ik je kusjes op je wang.
“Hmmm”, kreun je zachtjes.
Langzaam zoek ik de hoek van je mond op.
Je draait je hoofd, drukt je lippen op de mijne en kriebelt met je tong over mijn bovenlip.

PIEP, PIEP, PIEP,…

Te laat.

Foto door Inna Lesyk via Pexels

Rennen

Zie ik het?
Voel ik het?
Doe ik het?
Het juiste

Ik ren weg
voor mijn emoties
de knoop
in mijn maag

De twijfel zwelt
Ben ik gek?
Doe ik gek?
Wie houd ik voor de gek?

Ren ik weg?
Of rende ik weg
en wil ik terug?
Wat ís de beste keuze?

Foto door ElisaRiva via Pixabay

De mooiste veren

Hij niet of ik niet
niets geschikts
in mijn kringetjes

Dan maar modern
de etalage in
Daten

Tinder heb ik niet
eMatching durf ik niet
50-plus, ik moet wat

Wat schrijf ik
spontaan
vooral spontaan

stoepje schoon
beste beentje
pronken en lonken

Foto?
Selfie!
Grijze muis.

beter voordoen
zelfbedrog
geconstrueerd

Die foto dan
ben ik nog een beetje
blond

met mooiste topje
figuur betonend
wat stond die mij goed.

leugentje om bestwil
in love and war
en wat niet weet

Werk?
Activiteitenbegeleiding?
Nee, zorgsector

De liefde verblijdt zich
niet in de ongerechtigheid
maar in de waarheid

Minder is meer
in de wereld
van dating

Doe maar gewoon


Foto door athree23 via Pixabay

Spiraal

De pijn
van het hebben
dat een ander niet wordt gegeven

Verlegen
en dus moedig genoeg
de angst te ontwijken

Weer winnen
wat ik al denk te hebben
geen aandacht


Foto van Stas Knop via Pexels

Breuk

Het rommelt
Moeder aarde kreunt
om wat men haar NAM

Onze weide schudt
mijn melk zuur
de haas uit zijn leger
de ooievaar van zijn nest

Op het vreemde ritme
zwiept mijn volle uier
flappen de lange oren
zwaait het nest uit de hoogte

Dan
stil
oorverdovend stil

Tot
de ooievaar weer kleppert
Herman weer loeit

en de haas springt
over de breuk
in de grond


Elke derde dinsdag van de maand komen we met vijf mensen bijeen om de uitwerkingen van een schrijfopdracht te bespreken. De opdracht voor juni 2019 was:

Beschrijf een belangrijke gebeurtenis door de ogen van een dier.

Foto van Stichting Meent van der Sluis

Liegen?

Ze staan niet hier
de nieuwe woorden op papier
Over hoe ik iedereen vertel wat ik doorleef
omdat men denkt dat ik iets schreef.

Maar zijn ze er niet
omdat je ze niet ziet?

Ik schreef ze
Ik vertel over ze
Mensen lezen ze
of horen ze
Ik deel het allemaal

Maar hier staan ze niet

Als je niets zegt
omdat het niet mag
creëert dat dan niet
steeds opnieuw
een leugen?


Plaatje van omdenken via Twitter

IJsje

Een ijsje in mijn hand
Lekker in de zon op het strand
Met mijn kont in het zand
En een ijsje in mijn hand
Het ijsje op z’n kant
Want druppels lekken van de rand
Van het ijsje in mijn hand
Lekken door de zon op het strand


Om scholieren van groep 8 voor te bereiden op het voortgezet onderwijs, laat basisschool De Sterrekijker in Beverwijk hen een week lang doen alsof ze al op het VO zitten. Compleet met andere leraren en klassen wisselen. Ik mag ze een uurtje ‘Nederlands’ geven en laat ze een rondeel schrijven. Dit is mijn voorbereiding van die les.

Foto door Steve Buissinne via Pixabay

Woordjes

Vlak voor Morfeüs komt
voel ik ze
de woordjes
Simpele, mooie, lieve, sterke, krachtige woordjes
die jou zo terug kunnen brengen
Als ik ze maar kon zeggen

Maar ze komen niet
verpletterd door het brok in mijn keel
verdronken in mijn tranen
opgeslokt door de enorme leegte
De leegte van jouw dood

Foto van webandi via Pixabay

Flarden

De notities in het boekje
gedachten van toen
gedichten, flarden van
hun kindheid nooit ontstegen
ze verhalen
van het verleden en een afscheid
van de zee en piekeren aan het strand
van woelig en vaste grond
van De Vrijheit/d

en van haar

Foto door Pexels via Pixabay

Uit de maat

Onze voeten harmoniëren niet meer
niet op het pad
van het dagelijks leven
noch op het parket

Waar we ooit elkaar steunden
dansen we nu alleen
en is onze pas
uit de maat

Parallel

Onze paden
verstrengelen zich

Jij met mij
Ik met jou

Met elkaar
leren
van elkaar

Parallel
aan toen

Zij met mij
Ik met haar

Geschiedenis
opnieuw gemaakt

Foto van fancycrave1 via Pixabay