Aanwezig

Waar het zand vecht tegen de sirenen van het water
loop hij langs de schuimkoppen van de branding
oordoppen uit, haar subtiele schreeuw om aandacht volgend

Zo lang gewend aan alles zelf
en nu moe van haar innerlijke strijd
had ze zijn oor gegrepen en luid gefluisterd: Mag ik komen?

Een hapje, een drankje en vooral woorden, veel woorden
hier en daar vermengd met een traan
een troostende hand, compassievolle blikken

Een vernieuwde glimlach
om de warme aandacht
maar vooral om haar moedige stap
♥