Over mijn schouder
net buiten zicht
achter me
wacht het tot
te veel grenzen
zijn overschreden
dan ineens
uit het niets
bekruipt het me
het monster
onzichtbaar
onafschudbaar
neemt controle
over mijn gevoel
mijn geest
schakelt uit
de stem
van mijn ratio
waart rond
tot veel rust
het tijdelijk weer temt
Het gevoel als mijn vermoeidheid ten gevolge van NAH mij weer eens bespringt.
Eerder gepubliceerd op nahverborgenkopzorgenblog
Foto: Uit de film Insidious
Goed dicht zeg.
LikeLike
Pingback: Vertel me | Marc's schrijfsels
Wauw
LikeLike